Hermes7

April 2006, #27

Inhoud

Van de redactie
Nieuw op Katinka Hesselink Net
Online
Korte Citaten
Proefdieren en de oorzaken van ziekten, anoniem
Oorzaken van ziekte en gezondheid, Katinka Hesselink

Van de redactie

Zoals u weet studeer ik wereldgodsdiensten aan de Leidse Universiteit. Hoewel de stof heel interessant is, komt een heel belangrijke vraag slechts zijdelings (in de godsdienst-psychologie colleges) aan bod: wat is wijsheid? Deze vraag is bijna een cliché, maar toch heel wezenlijk, in het dagelijks leven. Wat is wijsheid? Ik hoor graag van u wat u er van vindt. Mijn eigen poging volgt:

Wat is wijsheid?

Wijsheid voldoet in elk geval aan de volgende aspecten:

Nieuw op Katinka Hesselink Net (in het Nederlands)

Online

Overlijdensbericht - Grace Knoche

Op 18 februari 2006 is Grace Knoche overleden. Zij was de leider van de Theosofical Society Pasadena (in Nederland Theosofisch Genootschap Pasadena). De vorige keren dat de leider van die organisatie overleed, werd daarna de opvolging op zodanige wijze uitgevochten dat de organisatie in tweeën spleet. De Nederlandse Stichting Isis is een voorbeeld van zo'n afgesplitste organisatie. Het is nu nog afwachten hoe de opvolging van Grace Knoche geregeld wordt.

Grace Knoche schreef heel toegankelijke artikelen en onder haar redactie was Sunrise een actueel en heel leesbaar tijdschrift.

Relevante links

Korte citaten

H.P. Blavatsky, zoals vertaald in Blavatsky, oktober 1991, p. 15

De eerste vereiste op de weg naar zelfkennis is dat we ons volledig bewust worden van het feit dat we onwetend zijn. Met iedere vezel van ons hart zullen we moeten voelen dat we onszelf voortdurend voor de gek houden.

De tweede voorwaarde is een zo mogelijk nog diepere overtuiging dat een dergelijke kennis, - dit intuïtief en zeker "weten" - door inspanning kan worden bereikt.

De derde en belangrijkste vereiste is echter dat we een onverzettelijke vastberadenheid aan de dag leggen om ons die kennis eigen te maken, waarna we haar zullen moeten aanvaarden.

Deze specifieke vorm van zelfkennis zullen we niet kunnen verwerven door gebruik te maken van de zogenaamde "zelf- analyse." Zij is niet te bereiken door middel van logisch redeneren en analyseren. Want wij doelen hier op het ontwaken van de goddelijke natuur van de mens.

Vera van Egmond-de Ley (Blavatsky Nieuws, jaargang 4, nr. 1, p. 3)

In deze tijd zal men nog maar weinig mensen vinden die de weg van de deugden willen gaan. Deugden worden niet meer serieus genomen. De mens, zo stelt men, is niet alleen slecht, maar ook onverbeterlijk, hoe zou hij of zij dan deugden kunnen ontwikkelen. Bovendien gaat met er vanuit dat er geen goddelijke ethiek bestaat en dat de gedragscodes van de mens door de cultuur en de natuur van de mens bepaald worden.

Het is inderdaad heel moeilijk te geloven dat de mens zoals hij hier op aarde rond loopt ooit zal veranderen in een goedaardig en vredelievend wezen. Er bestaan weliswaar veel bijzonder goede mensen, maar hun invloed op de massa lijkt niet groot te zijn.

Proefdieren & de oorzaken van ziekten

anoniem in Arjuna, orgaan van het Theosofisch Centrum "Post Nubila Lux", jaargang 6, 21 juni 2002, nr. 4, p. 11-20

Vraag: hoe staat de Theosofie tegenover vivisectie, tegenover al die proefdieren waarmee wordt geëxperimenteerd in laboratoria?
antwoord: Het doel heiligt niet altijd de middelen. Het is absoluut verwerpelijk daar waar - bewust - een vorm van leed aan een dier wordt toegebracht dat als offer dient om er voor de mens een 'voordeel' mee te behalen. In het geval van medische experimenten op dieren ten gunste van de gezondheid van de mens, is het maar zeer de vraag of dit noodzakelijk is. Voorkomen is beter dan genezen, en het zou beter zijn als er meer zou worden gelet op wie een mens eigenlijk is, hoe hij is samengesteld, wat de ware oorzaak van ziekte is en dat het juiste medicijn tegen een heleboel ziektes eerder een veranderde leef- en denkwijze is dan een farmaceutisch preparaat van een chemische samenstelling. Met dezelfde onwetendheid worden daarom dieren ge- en misbruikt om voor de mens geschikte 'medicijnen' te ontwikkelen, en nog veel erger voor de cosmetica-industrie, waar geen enkel gezondheidsbelang mee is gediend. Derhalve is iedere vorm van vivisectie vanuit een theosofisch standpunt gezien een verwerpelijke aangelegenheid. Niemand kan zijn (gezondheids)geluk baseren op het ongeluk of leed van een ander mens of een dier. Dit is zeer zelfzuchtig en tevens een ethische ongerijmdheid. 
Vraag: U kunt toch niet ontkennen dat er veel goeds is voorgekomen uit de proeven met dieren?! Veel medicijnen zijn van daaruit ontwikkeld en hebben heel wat leed weten te verzachten of te voorkomen als het gaat om het bestrijden van ziekten bij mensen?!
Antwoord: Dat is maar zeer de vraag. Hoe weet u zo zeker dat veel medicijnen die via dierproeven zijn ontwikkeld, de mens 'beter' hebben gemaakt? Er wordt tegenwoordig steeds meer bekend over veel zogenaamde 'medicijnen', die eerder een vorm van onderdrukking zijn van een ziekte dan dat ze bijdragen aan ware genezing. En ook is dan de vraag wat u onder genezing verstaat? Als de verschijnselen van een bepaalde ziekte worden bestreden of worden ingekapseld, heeft men daarbij nog niet de oorzaak van een ziekte weggenomen. Wij, als theosofen, geloven in de Wet van oorzaak en gevolg, Karma, en de Wet van wederbelichaming, of reïncarnatie, en zijn ervan overtuigd dat als de oorzaak van een ziekte niet wordt weggenomen en slechts de verschijnselen ervan met 'medicijnen' worden bestreden, deze in een volgende incarnatie wederom de kop zal opsteken en zich wellicht nog erger zal manifesteren, omdat de ziekte moet uitwerken en de oorzaak moet worden begrepen. Zo niet, dan zal de onderdrukte ziekte via andere kanalen, zoals een 'nieuwe' ziekte, zich wederom manifesteren, totdat de oorzaak wordt erkend en herkend en deze als enige ware oorzaak bij de bron met wortel en tak kan worden weggenomen. Dierproeven zijn in dit licht bezien dan ook volslagen zinloos, wreed, en de mens onwaardig. Zo wordt een levend en voelend wezen, een medebroeder van ons, zij het op een lagere trap van de evolutie, tot een 'ding' gedegradeerd, met geen enkel gevoel voor zijn afschuwelijk lijden. 
Vraag: Dat laatste kan ik wel begrijpen en ben ik redelijk met u eens. Maar wat verstaat u onder de 'oorzaak' van ziekten? 
Antwoord: Het lichaam is het voertuig van de ziel en wordt niet uit 'zichzelf' ziek. Een auto die op de weg rijdt veroorzaakt op zich geen ongeluk, dat doet de bestuurder. Door onze intermediaire natuur, ons denkvermogen - dat verbonden is met het menselijk lichaam en zijn breinverstand als een onafhankelijk beginsel binnen de volledige constitutie van de zevenvoudige samenstelling - en onze hartstochten en begeerten, gaan er allerlei fluïda door het lichaam heen, die het, naar gelang hun imprint door het denken, langzaam verwoesten of juist versterken. Een algemene ethische toetssteen voor het denken is: is de kwaliteit ervan zelfzuchtig of onzelfzuchtig. Zelfzucht, met daaraan gekoppeld verwoestende hartstochten en begeerten, leiden tot bewustzijnsvernauwing en ziekte van het lichaam, terwijl onzelfzuchtigheid en het beteugelen van de hartstochten en begeerten tot bewustzijnsverruiming leiden en een sterk lichaam creëren, vervuld van krachtige pranische energie, dat daardoor nauwelijks of niet bevattelijk is voor welke ziekte dan ook. Matig en gezond eten, een goede balans tussen lichamelijke activiteit en rust alsmede meditatie dragen ook bij aan een goede lichamelijke en psychische gezondheid. Dit alles bedoelen wij in het kort met de oorzaak en het voorkomen van ziekten.

Verwante links

Oorzaken van ziekte en gezondheid

Katinka Hesselink

Over oorzaken van ziekte en gezondheid kan ik alleen speculeren. Het lijkt met dat het artikel hierboven een aantal belangrijke punten aan stipt, maar dat het toch wat ver gaat om te zeggen dat "Zelfzucht, met daaraan gekoppeld verwoestende hartstochten en begeerten, leiden tot bewustzijnsvernauwing en ziekte van het lichaam, terwijl onzelfzuchtigheid en het beteugelen van de hartstochten en begeerten tot bewustzijnsverruiming leiden en een sterk lichaam creëren, vervuld van krachtige pranische energie, dat daardoor nauwelijks of niet bevattelijk is voor welke ziekte dan ook." 

Ik ben het eens met de schrijver dat karma een belangrijke rol speelt bij gezondheid en ziekte. Aan de andere kant is het een misvatting om te denken dat wat wij als slechte dingen zien, ook in het grotere plaatje altijd slechter zijn. Het is karmisch gezien beter om met tegenslag om te leren gaan, dan om een leven zonder moeilijkheden te doorstaan. In een moeilijk leven valt meer te leren, valt meer karmische rotzooi op te ruimen dan in een leven dat van een leien dakje gaat. Zo ook met gezondheid. Wie gezond is en dankzij een gezond lichaam anderen beter kan helpen en dat ook doet, is karmisch gezien in een heel andere situatie dan iemand die gezond is en zonder bewustzijn van het lijden van anderen zijn eigen makkelijke leventje leidt. Andersom: sommige zieken leren hun omgeving belangrijke lessen over zorg, liefde, doorzettingsvermogen en wijsheid. Hun geduld en hoop is een lichtend voorbeeld voor de mensen om hen heen. Anderen leren in ziekte niets en leren ook hun omgeving niets. Ze teren op anderen, klagen en zeuren en leren eerder van het geduld van hun verzorgers, als ze het geluk hebben geduldige verzorgers te hebben, tenminste. Uiteraard zitten er allerlei soorten mensen tussen beide extremen. 

Het kan best zijn, dat uiteindelijk, voor hen die de wijsheid van een Boeddha bereikt hebben, gezondheid er automatisch bij hoort. Maar voor de meesten van ons is juist denken en handelen iets dat geen enkel effect zal hebben op onze ziekte. In een zwakkere vorm wel: stress zorgt voor een lagere weerstand. Dus wie kalm weet te blijven heeft een lichte gezondheidsvoorsprong. Maar als al het andere tegen zit, is het toch uiteindelijk zo dat die innerlijke rust vooral helpt om het einde (dat voor ons allemaal onvermijdelijk is) onder ogen te zien. 

Verwante links

Het archief van Hermes7