Veel mensen denken aan zekerheid in plaats
van aan mogelijkheid.
Ze lijken banger voor het
leven dan voor de dood.
Dit was zo'n maand waarin te veel gebeurt. Religieuze intolerantie werd wereldwijd zichtbaar. Laat ik in Nederland beginnen, hoewel ik getwijfeld heb of dit überhaupt aandacht verdient. Geert Wilders kondigde aan dat hij wil dat de Koran verboden wordt. Dit heeft het internationale nieuws gehaald, ook al was hij zelf de eerste om toe te geven dat zijn voorstel weinig kans van slagen heeft. We hebben namelijk een grondwet die vrijheid van religie garandeert, en daarbij hoort de mogelijkheid de Koran te bezitten. De inhoud van de Koran is niet erger dan die van de Bijbel. Als je de een verbiedt, loopt de ander ook risico.
Religie is voor mensen belangrijk: ze interpreteren hun wereld, ontlenen identiteit, dromen en hoop aan religie. Dat wil niet zeggen dat het boek waar we het hier over hebben, de Koran, centraal staat. Het voorwerp staat centraal in de Islam. Het reciteren van de inhoud in het Arabisch staat centraal. Maar wat er in staat gaat door net zoveel theologische filters als bij het Christendom. Maar goed, Geert Wilders liet niet meer dan een proefballonnetje op dat hem in de pers houdt. Het is geen reële politieke optie om de Koran (en daarmee impliciet de Islam) te verbieden. RTL nieuws rapporteerde zojuist dat zowel premier Balkenende als een Kamermeerderheid het voorstel van Wilders verwerpt.
De Chinese overheid heeft weer eens laten zien dat ze religieuze vrijheid niet serieus neemt. Ze heeft aangegeven dat Tibetaanse monikken alleen met toestemming van de overheid kunnen reïncarneren. Dit klinkt als een farce, maar is serieuze politiek. Door de vermenging van religie en politiek in het Tibetaans Boeddhisme is deze stap van de Chinese overheid begrijpelijk. De Dalai Lama is bijvoorbeeld niet alleen religieus, maar ook politiek leider (in ballingschap) van het Tibetaanse volk.Dat is een sociale werkelijkheid waar de Chinese overheid natuurlijk graag een stokje voor wil steken.
In Egypte, zo kopte het NRC, moet je je religie in je paspoort aangeven. Er zijn wettelijk maar drie opties: Islam, Jodendom en Christendom. Voor de automatisering wilden ambtenaren nog weleens over hun hart strijken en niets invullen als iemand eigenlijk Bahai of Koranist was. Nu wordt echter een plastic identiteitsbewijs verplicht, en daarmee is de speelruimte van de ambtenaren tot nul gezakt. Dit heeft tot gevolg dat mensen die geen Moslim, Christen of Jood zijn moeilijk aan een geldig identiteitsbewijs kunnen komen.
Als u de inhoud van Hermes7 of Katinka Hesselink Net waardeert, overweeg dan te doneren